مهدیه

خداوندبه پیغمبراکرم (ص) می فرماید:لو كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ.(آل عمران:159).ازاین آیه برمی آید که اگر پیامبراکرم(ص)دربرخوردبامردم ودراصلاح آنان خشن وسخت گیر می بود ومدارا نمی کرد قادرنبود آن ها رااصلاح کند وباعث می شدکه مردم ازپذیرش اسلام سرباز زنند وازنعمت هدایت محروم گردند.بی گمان،این حقیققت را می توان درخانواده وتربیت فرزندان نیز یافت.
چه بسا افرادی که قربانی خشونت والدین به ویژه پدرشده وازتربیت سالم محروم گشته اند این گونه افراد به علت برخوردهای خشن ومستبدانه گرقتارعقده حقارت اند وهمین عقده حقارت سرچشمه ی بسیاری از رفتارهای نادرست آن هاست.
رفتارخشونت آمیز پدر یا مادر فضای خانه رااز صمیمیت وهمدلی عاری می سازد وبذرکینه ودشمنی رادرضمیر فرزندان می پاشد.کودکان یا نوجوانان مفری ندارند وممکن است دربرابرخشونت تسلیم شوند اماین وضع برای همیشه می پاید؟آیا فرزندی که همواره از سخت گیری اهی بی مورد وخشونت بی جای پدر ومادردررنج است می تواند رابطه ی روحی وپیوند عاطفی با آن ها برقرار کند وبرای همیشه در کنارشان بماند؟

باوجودلزوم برقراری ارتباط با بستگان،شایسته است حدومرز آن رعایت شودوزمینه برای آگاهی آنان ازاسرار زندگی خانوادگی ومداخلات بی مورد درآن فراهم نشود.به این منظورشایسته است هریک ازهمسران درملاقات با خویشاوندان،مراقبت ویژ های ازنحوه ی گفتارخودبه عمل آورده وچیزی که موجب حساسیت آن ها برای کسب اخبارتکمیلی است،به زبان جاری نکنند.حتی چنان چه گروهی از خویشاوندان از راهی دیگر،اطلاعاتی درمورد مسائل خانوادگی مابدست آورده ومی خواهند آن رااز خودمابشنوند،بهتراست به گونه ای محرمانه ازافشای اسرارخودداری کرده وبه آنان برسانیم که چندان تمایلی به طرح این گونه مباحث نداریم.
مقام معظم رهبری باهشداردادن درمورددخالت های اطرافیان ونقش مخرّب آن درروابط خانوادگی می فرمایند:
بزرگ ترها هم کمک کنند،بایدجوان هارراهدایت کرد؛امادرجزئیات آن هانبایددخالت کرد که زندگی برای آن ها مشکل می شود.

همچنین ایشان درموردوظیفه ی همسران درمواجهه با دخالت های بی مورداطرافیان می فرمایند:
مبادابعضی ها بادخالت های خودشان ،بعضی ها با کم ظرفیتی وخوی بچگی خودشان ،این بنای مستحکم را به اندک چیزی متزلزل کنند.اگردیدید دخالت های آن ها زن وشوهررانسبت به هم دل چرکین می کند ،دیگراجازه ندارنددخالت کنند.

خیلی اززوجین متاسفانه نمی توانند بین زندگی مجردی وزندگی متاهلی تمایز قائل شوند؛یعنی وقتی متاهل می شوند ،هنوزفکرمی کنند مجردند،آزادند که بروندوبیایند، چه آقابادوستان وخانواده خود وچه خانم؛درحالی که وقتی باهمدیگر خانواده راتشکیل می دهند ،نوع رابطه هایشان متفاوت اززمان مجردی شان خواهد بود ؛زیرااکنون هویتی به نام «ما» به عنوان «خانواده»شکل گرفته است که این هویت خانوادگی نیز مرزهای مشخصی دارد .
وابستگی زیادبه پدرومادر،پیامدهای منفی متعددی دارد.کاهش اعتمادمتقابل زن وشوهر،ضعف اراده وقدرت تصمیم گیری درانجام امور،افزایش توقع خانواده ها،ایجادبدبینی دردوطرف ونیز وابستگی زن یا شوهر به سایر افرادبراثربی اعتمادی به همسر ،ازجمله این پیامدهاست.
درزمینه ی پیش گیری از وابستگی به خانواده وارتباط افراطی باآنان،زن وظیفه ی سنگین تربرعهده دارد،تاآن جا که یکی از حقوق شوهرآن دانسته شده که بدون اذن اوازمنزل خارج نشود .
پس شایسته است برای دیداربا خانواده برنامه ریزی ورضایت همسرراتامین نمود وازرفت وآمدهای بیش ازحد که همسرراآزرده خاطر می کند،اجتناب کرد.حتی ممکن است مکالمات تلفنی طولانی بااعضای خانواده ی خود،استفاده بیش ازحدازتلفن همراه،عضویت درشبکه های اجتماعی و…نیز به نوعی ناخشنودی همسررابه همراه داشته باشد.بنابراین لازم است دراین زمینه حداعتدال رعایت شده وازاین گونه رفتارهای آزاردهنده خودداری شود.

والدین بایدبه موقعیت های زمانی درتربیت فرزندانشان توجه کنند.چراکه موقعیت های زمانی نقش موثری درتربیت دارد ودراین ایام بهترین مصادیقش مجالس روضه ابا عبدالله علیه السلام است.حتما پیوند فرزندانمان را با مجالس اهل بیت وعزاداریهای امام حسین (ع) پررنگ کنیم. هم معرفت افزایی با بردن فررزندانمان پای سخنرانی ها وهم شور حسینی با شرکت درمجالس سینه زنی که دراین مجالس برای اهل بیت باید اشک ریخت.
سعی کنیددراین ایام عزاداری محیط خانه ،کار،زندگیمان را هم رنگ وبوی ایام محرم بدهیم وفضا رامتفاوت کنیم.ولو با نصب یک پرچم سیاه درخانه.و…. واین سوال را درذهن فرزندمان ایجاد کنیم که چه شده که محیط خانه عوض شده.
بیان حقایق ووقایع کربلا ومعرفی شخصیت ها ویاران ابا عبدالله(ع)
علاوه بر وقت گذاشتن به فرزندانمام یاد بدهیم که برای اهل بیت نذر هم بکنند. درحدتوان مثلا با دادن یک کیلوشکر -دادن طعام- برپایی مجلس عزا- هدیه یک پرچم به هیئت
عزادرا حقیقی را به فرزندمان معرفی کنیم که ویژگی شان این است که آنچه رااهل بیت(ع) دوست دارندرا عملا درزندگی مدنظرقرار می دهند وزینتی برای اهل بیتند.

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:زنی که شوهرش را بیازارد (نق زدن- بدوبیراه گفتن و..)تاشوهرش رایاری واورااز خودراضی نکند خدا نماز وهیچ یک از عبادت های اورا قبول نمی کند .گرچه آن زن همه روزراروزه وبه عبادت بپردازد وبردگانی هم آزاد کندوامالش رادرراه خداببخشد واگرچنین باشد نخستین کسی است که وارد آتش جهنم می شود وهم چنین کیفری برای شوهر است.بحارالانوارج73،ص363